ΥΠΕΣ: Νέες οδηγίες και παραδείγματα για την άδεια διαμονής

Χορήγηση άδειας διαμονής, βάσει του άρθρου 19 του ν.4251/2014, όπως ισχύει, σε ανήλικα τέκνα πολιτών τρίτων χωρών μη γεννηθέντα στην Ελλάδα

 

Σύμφωνα με το dikaiologitika.gr στην με αριθ. COM (2014) 210 final από 3.4.2014 Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την οποία παρέχονται οδηγίες στα κράτη- μέλη για την ορθή εφαρμογή της Οδηγίας 2003/86/ΕΚ, η οποία έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο με τις διατάξεις του ν. 4251/2014 (άρθρα 69-77), σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, μεταξύ άλλων γίνεται αναφορά στην ανάγκη εξατομικευμένης προσέγγισης των ζητημάτων της οικογενειακής επανένωσης και ιδίως στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού. Στην εν λόγω Ανακοίνωση σαφώς ορίζεται ότι το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα όλων των πράξεων που αφορούν τα παιδιά. Τα κράτη μέλη πρέπει, να λαμβάνουν υπόψη την ευημερία του παιδιού και την οικογενειακή του κατάσταση σύμφωνα με την αρχή του σεβασμού της οικογενειακής ζωής, όπως αναγνωρίζεται από τη σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Όταν η διοίκηση κράτους μέλους εξετάζει μια αίτηση που αφορά σε ανήλικα τέκνα (ανεξαρτήτως ιθαγένειας) αυτή πρέπει να εξετάζεται υπό το πρίσμα του σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως αυτά διασφαλίζονται στο Χάρτη.

 

Το ΔΕΕ έχει επίσης αναγνωρίσει ότι τα παιδιά, για την πλήρη και αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, θα πρέπει να μεγαλώνουν σε οικογενειακό περιβάλλον, ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να εξασφαλίζουν ότι το παιδί δεν είναι δυνατόν να αποχωριστεί από τους γονείς του παρά τη θέλησή του και ότι κάθε αίτηση υποβληθείσα από τέκνο ή από τους γονείς του για είσοδο σε συμβαλλόμενο κράτος ή την μετοίκηση από αυτό με σκοπό την οικογενειακή επανένωση εξετάζεται από τα κράτη μέλη ταχέως, με θετικό πνεύμα και ανθρωπισμό. Επιπλέον, το Δικαστήριο έχει αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα για σεβασμό της ιδιωτικής ή οικογενειακής ζωής πρέπει να ερμηνεύεται σε συνδυασμό με την υποχρέωση συνεκτιμήσεως του υπέρτατου συμφέροντος του παιδιού, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης του τέκνου να διατηρεί τακτικώς προσωπική σχέση με τους δύο γονείς του. Συνεπώς, κατά την εξέταση κάθε αίτησης, το κράτος μέλος πρέπει να διασφαλίζει ότι το παιδί δεν είναι δυνατόν να αποχωριστεί από τον γονέα/τους γονείς του παρά τη θέλησή τους, εκτός εάν το κράτος μέλος αποφασίσει ότι το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού επιβάλλει τον χωρισμό σύμφωνα με την πάγια νομοθεσία και τις πάγιες διαδικασίες.

 

Στο πλαίσιο αυτό, και με δεδομένο ότι στην τρέχουσα χρονική περίοδο υλοποιούνται αλλαγές στην διαδικασία χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους, η υπηρεσία , με την εγκύκλιο 28/2015, τοποθετήθηκε και όρισε ότι αιτήματα που αφορούν σε ανήλικα τέκνα, ανεξαρτήτως εάν εισήλθαν στην Ελλάδα με ή χωρίς την διαδικασία έγκρισης θεώρησης εισόδου, προγενέστερα ή μη της έκδοσης της άδειας διαμονής του συντηρούντος ή γεννιούνται στην Ελλάδα, υποβάλλονται από το γονέα ή τον έχοντα την επιμέλεια του ανήλικου αλλοδαπού.

 

Η ανωτέρω πρόβλεψη λειτουργεί σε μεταβατικό πλαίσιο και αφορά μόνο τέκνα μη γεννηθέντα στην Ελλάδα, τα οποία είχαν εισέλθει και διέμεναν αποδεδειγμένα στη χώρα πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 4332/2015. Η απόδειξη της εισόδου και διαμονής στη χώρα, στοιχειοθετείται με έγγραφα βέβαιης χρονολογίας(λ.χ. σχολεία, ιατρικές εξετάσεις, εμβόλια, αθλητικές δραστηριότητες κ.λ.π.).

 

Σε καμία περίπτωση δεν καταλαμβάνει τέκνα νόμιμα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών στην Ελλάδα, τα οποία διαμένουν στην αλλοδαπή, για τα οποία ακολουθείται η διαδικασία της έγκρισης θεώρησης εισόδου για οικογενειακής επανένωσης.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ