Εαυτός, αληθινός αναζητείται

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει «εαυτός» (πόσο μάλλον «αληθινός εαυτός») ή αν πρόκειται για κοινωνική κατασκευή, οι άνθρωποι (στο δυτικό κόσμο…) όταν αναφέρονται στο πρόσωπο τους και την εμπειρία τους χρησιμοποιούν κατά κόρον φράσεις όπως: «είμαι ή δεν είμαι ο εαυτός μου», «έχω χάσει ή πρέπει να βρω τον εαυτό μου» και «θέλω ή δεν θέλω να γίνω ο εαυτός μου».

Κρατώντας αποστάσεις από τις θεωρητικές διαμάχες γύρω από την έννοια του εαυτού, το κείμενο αυτό αναφέρεται στη διαδικασία μέσα από την οποία γινόμαστε ο «αληθινός», «πραγματικός» ή «όπως – θέλετε – πείτε τον» εαυτός μας.

Η βασική θέση εκκίνησης είναι ότι γίνομαι ο εαυτός μου σημαίνει γίνομαι ένα με τον άνθρωπο που είμαι. Σημαίνει ότι ζω σε πλήρη λειτουργία πραγματώνοντας το δυναμικό μου ως ο άνθρωπος που είμαι, προσεγγίζοντας αυτό που η ανθρωπιστική σχολή ψυχολογίας ονομάζει αυτοπραγμάτωση.

Όσα ακολουθούν βασίζονται, εν πολλοίς, στα γραπτά του ψυχολόγου Carl Rogers, αλλά φλερτάρουν επιπλέον με μία μεταμοντέρνα σύλληψη περί εαυτού, επαρκώς ρευστού και μεταβαλλόμενου, σε άμεση αλληλεξάρτηση με το φυσικό, πολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον.


ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ

 
Ας δούμε, λοιπόν, τι σημαίνει ζω ως ο «πραγματικός» μου εαυτός ή, κατά τη γνωστή ρήση του Νίτσε, γίνομαι αυτός που είμαι:

Στοχασμός πάνω στη ύπαρξη

Καταρχάς σημαίνει ότι αποκτώ συναίσθηση του μοναδικού εαυτού που είμαι, συνειδητοποιώντας ότι αποτελώ, μεν, μέρος του περιβάλλοντος αλλά ότι, συγχρόνως, είμαι ξεχωριστός από αυτό.

Η συναίσθηση της μοναδικότητάς μου εμπεριέχει την ικανότητα να στοχαστώ και να αφηγηθώ την ιστορία μου με τρόπο συνεκτικό, τοποθετώντας τον εαυτό μου στο χώρο και στο χρόνο και επιφέροντας τάξη εκεί όπου προηγουμένως υπήρχε το χάος.

Δεν σημαίνει ότι αναζητώ μία «σωστή», τελική αφήγηση αλλά μία που έχει νόημα για εμένα προσωπικά, που «εξηγεί» σε κάθε στιγμή ή περίσταση ποιος είμαι, από πού έρχομαι και που οδηγούμαι. Η αφήγηση, μάλιστα, χρειάζεται να είναι αρκούντως ελαστική ώστε, αν χρειαστεί, να ανακατασκευαστεί υπό το φως νέων δεδομένων.

Άνοιγμα στην εμπειρία

Γίνομαι ο εαυτός μου όταν παύω να αυτοπεριορίζομαι σε στενά πλαίσια, αλλά ανοίγομαι σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα χωρίς να αποκλείω από την επίγνωσή μου σημαντικά κομμάτια εμπειρίας.


Διαβάστε τη συνέχεια στο http://www.thessalonikiartsandculture.gr/