4 μύθοι για την ιδιωτική ζωή μέσα στον ψηφιακό κόσμο

Είναι κοινός τόπος να ακούσει κανείς ότι η ιδιωτική ζωή έχει πεθάνει, οι άνθρωποι –κυρίως τα παιδιά– δεν ενδιαφέρονται για την προστασία της ιδιωτικής ζωής, οι άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν και το απόρρητο υποδηλώνει κάτι κακό για τις επιχειρήσεις. «Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι κοινοί, αλλά είναι μύθοι» δήλωσε ο Neil M. Richards, JD, ειδικός για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και καθηγητής δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις.

«Αυτοί οι μύθοι για την ιδιωτική ζωή όχι μόνο είναι λανθασμένοι, αλλά και διεισδύουν στο τραπέζι σημαντικών συζητήσεων περί της προστασίας των προσωπικών δεδομένων στην ψηφιακή εποχή. Αν συνεχίσουμε να πιστεύουμε στους μύθους της ιδιωτικής ζωής, αν εκλάβουμε την προστασία της ιδιωτικής ζωής ως ξεπερασμένη ή ανέφικτη, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ψηφιακή επανάσταση μπορεί να μην έχει κανόνες, τότε η ατομική ζωή θα αποδυναμωθεί, και εμείς θα νιώθουμε απροστάτευτοι.

«Η αντίληψή μας για την ιδιωτική ζωή πρέπει να διευρυνθεί. Δεν μπορούμε πλέον να σχετίζουμε το απόρρητο με ένα επτασφράγιστο μυστικό ή να είμαστε καχύποπτοι και να αναρωτιόμαστε μήπως κρύβονται κακές αλήθειες από την κοινωνία Ο τρόπος διαμόρφωσης των τεχνολογιών και της ροής δεδομένων θα έχει εκτεταμένες επιπτώσεις για τις κοινωνικές δομές των ψηφιακών κοινωνιών του μέλλοντος.»

Σε ένα άρθρο του "Τέσσερις μύθοι για την Προστασία Προσωπικών Δεδομένων" ("Four Privacy Myths"), διαθέσιμο στο διαδίκτυο, ο Richards εξήγησε γιατί τέσσερις από τους πιο κοινούς μύθους της ιδιωτικής ζωής εξακολουθούν να υπάρχουν, και πώς μπορούμε να τους αποφύγουμε. Τα επιχειρήματά του εν συντομία είναι τα εξής:

«Πρώτον, η προστασία της ιδιωτικής ζωής δεν μπορεί να είναι νεκρή, επειδή ασχολείται με τους κανόνες που διέπουν τις προσωπικές πληροφορίες. Σε μια εποχή προσωπικών πληροφοριών οι κανόνες σχετικά με το πώς οι πληροφορίες αυτές μπορούν να ρέουν είναι μείζονος σημασίας.

Δεύτερον, οι άνθρωποι (και οι νέοι) νοιάζονται βαθιά για την προστασία της ατομικής ζωής, αλλά έχουν περιορισμένες επιλογές και περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με το πώς να συμμετέχουν στην επεξεργασία των δεδομένων τους.

Τρίτον, η προστασία της ιδιωτικής ζωής δεν αφορά μόνο τα άτομα με σκοτεινά μυστικά. Αφορά όλους μας. Όχι μόνο επειδή θα προτιμούσαμε να μην αποκαλυφθούν  στο κοινό, αλλά επειδή η πληροφορία είναι δύναμη και οι προσωπικές πληροφορίες είναι προσωπική δύναμη.

Τέλος, η προστασία της ιδιωτικής ζωής δεν είναι πάντα αρνητικό στοιχείο για τις επιχειρήσεις. Μία αισιόδοξη συνθήκη για την ουσιαστική προστασία της ιδιωτικής ζωής στο μέλλον για τις επιχειρήσεις είναι να ανταγωνίζονται με ιδιωτικό τρόπο, και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι αυτό έχει αρχίσει να συμβαίνει.»

Ο Richards σημειώνει ότι η εκκαθάριση των μύθων είναι ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα για να μιλάμε για προστασία της ιδιωτικής ζωής με έναν χρήσιμο και εποικοδομητικό τρόπο.

«Μόνο με την κατάρριψη των μύθων μπορούμε να προβούμε σε ουσιαστικές συζητήσεις σχετικά με το πώς οι προσωπικές πληροφορίες διαμορφώνουν την κοινωνία μας, τώρα και στο μέλλον. Εμείς μπορεί τελικά να έχουμε αποφασίσει ότι θέλουμε λιγότερη προστασία της ιδιωτικής ζωής, λιγότερο έλεγχο των προσωπικών μας πληροφοριών. Όμως, οι μύθοι περί της προστασίας της ιδιωτικής ζωής μπλόκαρουν τη συζήτηση, και κατ’ επέκταση τη λήψη αποφάσεων. Η εκκαθάριση των εν λόγω μύθων είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για να αποφασίσουμε ως κοινωνία για το είδος του ψηφιακού μέλλοντος που θέλουμε να ζήσουμε.»


MykonosDaily.gr σε συνεργασία με το http://www.flowmagazine.gr