Τι βοηθά στην ανάπτυξη της κιναισθητικής νοημοσύνης του παιδιού;

Ακολουθούν αποσπάσματα από το εξαιρετικό βιβλίο της Ελένης Γαρυφαλάκη “Πολλαπλή Νοημοσύνη“, Εκδόσεις Διόπτρα, ένα πραγματικά χρήσιμο βιβλίο για γονείς και εκπαιδευτικούς που αναλύει χωριστά κάθε είδος νοημοσύνης και προτείνει τεχνικές και τεστ για την ανάπτυξή τους στο σπίτι και στο σχολείο, για κάθε ηλικία.
Τι είναι και πώς εκφράζεται η κιναισθητική νοημοσύνη

Μια πολύ όμορφη ιστορία που άκουσα από το σερ Κεν Ρόμπινσον και η οποία εκφράζει απολύτως τον τύπο των ατόμων με κιναισθητική νοημοσύνη είναι η εξής:
Η Τζίλιαν ήταν μόλις 8 ετών, αλλά ήδη το μέλλον της βρισκόταν σε κίνδυνο. Η σχολική της επίδοση ήταν πολύ κακή, σύμφωνα με τους δασκάλους της, αφού τα γράμματα της ήταν δυσανάγνωστα, δυσκολευόταν να μείνει στη θέση της, η προσοχή της αποσπόταν πολύ εύκολα και δεν παρέδιδε τις εργασίες στην ώρα τους. Στη δεκαετία του 1930 όλα αυτά σήμαιναν ότι είχε μαθησιακές δυσκολίες και θα έπρεπε να παρακολουθήσει σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Σήμερα πιθανότατα θα έβρισκαν ότι έχει ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) και θα της έδιναν Ritalin ή κάτι παρόμοιο. Τότε, όμως, δεν υπήρχε τέτοια «αρρώστια»…
Η μητέρα της αναγκάστηκε, βέβαια, να την πάει σε έναν ψυχολόγο για να την εξετάσει. Όσο ο ψυχολόγος μιλούσε με τη μητέρα της, η Τζίλιαν ήταν πολύ νευρική και λιγάκι μπερδεμένη, διότι αισθανόταν ότι η μητέρα της συμφωνούσε με τους δασκάλους πως η μικρή «είχε πρόβλημα». Ο ψυχολόγος δεν απηύθυνε καθόλου το λόγο στην Τζίλιαν, αλλά την παρατηρούσε προσεκτικά όση ώρα μιλούσε με τη μητέρα της.

Στο τέλος της κουβέντας, ο ψυχολόγος σηκώθηκε και κάθισε δίπλα στο κοριτσάκι. «Τζίλιαν, ήσουν πολύ υπομονετική και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό», της είπε. «Φοβάμαι, όμως, ότι θα πρέπει να κάνεις λίγη ακόμα υπομονή. Χρειάζεται να μιλήσω ιδιαιτέρως με τη μητέρα σου. Θα λείψουμε απ’το δωμάτιο για μερικά λεπτά. Μην ανησυχείς, δεν θ’αργήσουμε καθόλου». Η Τζίλιαν έγνεψε καταφατικά και οι δυο ενήλικεςτην άφησαν μόνη της. Πριν βγει απ’το δωμάτιο, όμως, ο ψυχολόγος άνοιξε το ραδιόφωνο που υπήρχε πάνω στο γραφείο του. Μόλις βγήκαν στο διάδρομο, από ένα παράθυρο κοίταξαν κρυφά μέσα στο δωμάτιο όπου βρισκόταν, μόνη της πια, η μικρή Τζίλιαν.

Διαβάστε τη συνέχεια στην http://enallaktikidrasi.com/