Ελένη Κοντιζά «Το σπουδαίο δεν είναι να αλλάξουμε τη ζωή μας, αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη η ζωή»

Με αφορμή την συμμετοχή της στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτώβρη, η Ελένη Κοντιζά εξέφρασε κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο facebook. Παράλληλα αναφέρεται στην απόφασή της να στηρίξει τον Χρήστο Βερώνη.
Η κα Κοντιζά συμμετέχει στα κοινά από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 όταν εξελέγει ως μέλος στο διοικητικόσυμβούλιο του νεοσυσταθέν Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου. Έκτοτε έχει υπηρετήσει το Δήμο Μυκόνου σε διάφορες θέσεις μεταξύ των οποίων Αντιπρόεδρος της ΔΕΠΠΑΜ, Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Γεώργιος Αξιώτης και Εντεταλμένη Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νέας Γενιάς.
Στο μήνυμά της για το σημερινό γίγνεσθαι της Μυκόνου χαρακτηριστικά αναφέρει:
"Το σπουδαίο δεν είναι να αλλάξουμε τη ζωή μας, αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη η ζωή
Φίλες και φίλοι μου, σήμερα έγινε η ανακήρυξη των συνδυασμών και των υποψηφίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου. Ως άνθρωπος που αγαπώ τον τόπο μου αλλά και ως ενεργός πολίτης από το 1990 έχω μάθει να δίνω μάχες και να υπερασπίζομαι το νησί μου σθεναρά είτε μέσα από την επαγγελματική μου ιδιότητα ως δημοσιογράφος, είτε μέσα από οποιαδήποτε θέση διοίκησης μου έχει κατά καιρούς ανατεθεί. Με αφορμή την συμμετοχή μου και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς που φαντάζομαι υπάρχουν και σε πολλούς από εσάς.
Ζούμε σε έναν τόπο ευλογημένο. Είμαστε τυχεροί για ότι αποκτήσαμε αλλά πρέπει να ήμαστε και υπεύθυνοι απέναντι σε αυτό που θα παραδώσουμε.
Τα τελευταία χρόνια το νησί μας αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις. Προκλήσεις που πλέον έχουν φτάσει να γίνονται αδιέξοδα.
Τα προβλήματα οξύνθηκαν αλλά λύσεις δεν υπήρξαν. Ο ελλιπής σχεδιασμός αυξάνει την ανησυχία όλων μας για το μέλλον του τόπου μας.
Το νησί πάσχει από όραμα, σταθερότητα και έργα. Η φήμη του βάλλεται από παντού και αυτό θα πρέπει όχι μόνο να μας προβληματίζει και να μας ανησυχεί, αλλά να τελειώσει και η Μύκονος να παρουσιαστεί και πάλι δυνατή όπως πραγματικά της αξίζει.
Ως γυναίκα που μεγάλωσα σε αυτό τον τόπο, δεν βλέπω τη Μύκονο μόνο ως έναν διεθνή τουριστικό προορισμό. Την θυμάμαι μέσα από τις παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις μου, την ζω ως επαγγελματίας και σαν κάτοικος που έχω επιλέξει να ζω εδώ όλο το χρόνο, αλλά και σαν μητέρα που μεγάλωσα εδώ τα παιδιά μου.
Αυτός ο πολυποίκιλος χαρακτήρας της Μυκόνου για να λειτουργήσει χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη όλη την εικόνα και όχι μόνο ένα κομμάτι της.
Βρισκόμαστε στο 2023, η επιστήμη έχει προχωρήσει σε όλους τους τομείς, έχουν περάσει εκατομμύρια τουρίστες από το νησί μας κι εμείς ακόμα μιλάμε για τα αυτονόητα, πολλά εκ των οποίων αποτελούν και απαραίτητες προδιαγραφές για έναν υψηλού επιπέδου τουριστικό προορισμό που σέβεται τον επισκέπτη του, μα πάνω απ' όλα για έναν τόπο που σέβεται τους μονίμους κατοίκους του.
Σωστό οδικό δίκτυο, οργανωμένες υπηρεσίες, σύγχρονες υποδομές που να αντέχουν τον όγκο των κατοίκων μονίμων και εποχικών, αθλητικές εγκαταστάσεις που να τηρούν τις προδιαγραφές και χώρους ψυχαγωγίας για τα παιδιά όλων των ηλικιών, ασφάλεια και τόσα άλλα...
Όταν μιλάμε για πρότυπα πρέπει πρώτα οι ίδιοι να δημιουργήσουμε ένα νησί πρότυπο. Και τα πρότυπα έχουν υψηλές προδιαγραφές.
Δεν αρκούνται στο μέτριο προσπαθώντας να το αναδείξουν ως το καλύτερο.
Δεν αποτελούν πρότυπο οι αθλητικές μας εγκαταστάσεις.
Δεν αποτελούν πρότυπο ασφαλούς οδήγησης οι δρόμοι μας.
Δεν αποτελεί Μυκονιάτικο πρότυπο η αισθητική που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια.
Οτιδήποτε γίνεται, γίνεται απλά για να γίνει και τις περισσότερες φορές χωρίς τον απαραίτητο σχεδιασμό, αισθητική, ασφάλεια και μέτρο.
Δεν μπορεί να μιλάμε στη Μύκονο του 2023 για ελλιπή φωτισμό στους δρόμους, να μην έχουμε λύσει το αποχετευτικό, να μην υπάρχει νερό σε περιοχές που υπάρχει δίκτυο και ασφαλείς χώροι για τα παιδιά μας.
Δεν μπορεί να έχουν λύσει τόποι εκατομμυρίων κατοίκων το θέμα των απορριμμάτων κι εμείς να έχουμε τα απορριμματοφόρα μέσα σε χώρους πολιτισμού και να συζητούμε για την δημιουργία δομών και υπηρεσιών που λειτουργούν άψογα δεκάδες χρόνια πριν σε άλλες περιοχές.
Δεν θα ανακαλύψουμε εμείς την Αμερική. Ούτε κάποιο νέο αστεροειδή στο σύμπαν.
Μιλάμε για πράγματα εφικτά, καθημερινά που αποτελούν προϋπόθεση για την ποιότητα ζωής μας, που έχουν λυθεί σε όλες τις αναπτυγμένες περιοχές του πλανήτη.
Μιλάμε για τα αυτονόητα!
Ακόμη και σήμερα το 2023 μιλάμε για τα αυτονόητα σε ένα νησί που έχει επί δεκαετίες κερδίσει τον τίτλο του παγκόσμιου τουριστικού προορισμού!
Δεν χρειάζεται να μπει φρένο. Χρειάζεται να μπει μέτρο και σχέδιο, ώστε να δημιουργηθούν οι υποδομές που θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες που δημιουργούνται, και δεν μπορεί, ούτε πρέπει να τα περιμένουμε όλα από δωρεές.
Η Μύκονος τουριστικά τρέχει, λόγω του κάλλους της και της υψηλής ποιότητας παροχών των τουριστικών της μονάδων, αλλά οι υποδομές της δεν μπορούν να την προλάβουν. Έχουν περάσει σχεδόν 4 δεκαετίες και ακόμα λειτουργούμε με έργα και υποδομές του 1990 και του 2000 κι αν δεν είχαν μπει από τότε οι βάσεις το νησί δεν θα λειτουργούσε σήμερα.
Η καθυστέρηση είναι τεράστια και τόσο εμφανή που δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο. Το νησί φωνάζει, και πρέπει να το ακούσουμε. Οι υποδομές του έχουν ξεπεράσει τα όρια τους και κάποιοι κινούνται με ρυθμούς χελώνας όταν πρέπει να τρέξουν κατοστάρι.
Η σοβαρότητα της κατάστασης απαιτεί αμεσότητα και έμπειρους χειρισμούς από ανθρώπους που ξέρουν και έχουν αποδείξει ότι μπορούν.
Η επιλογή του Χρήστου Βερώνη με έναν καθαρό συνδυασμό και ανθρώπους που έχουν αποδείξει στον τομέα τους ότι δεν αρκούνται στο μέτριο αλλά εργάζονται με αποτελεσματικότητα για το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα, αποτελεί για μένα μονόδρομο στην παρούσα χρονική στιγμή για την σταθερότητα και την δρομολόγηση έργων απαραίτητων για την αναβάθμιση των υπηρεσιών του νησιού μας και της ποιότητας ζωής όλων μας. Κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη Μύκονο σε αυτό το τόσο κομβικό κομμάτι της ιστορίας της.
Κανείς δεν είναι τέλειος. Ελάχιστοι όμως έχουν αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικοί. Και ο χρόνος αμείλικτος κριτής, έχει αποδείξει ότι ο Βερώνης είναι αδιαμφισβήτητα ένας από αυτούς.
Για το λόγο αυτό αποφάσισα να συμπορευτώ μαζί του και πάλι μετά το 2002. Διότι είναι βαθύς γνώστης των προβλημάτων του νησιού, γνωρίζει τις υποδομές του, εφόσον εκείνος τις δημιούργησε και στην παρούσα φάση φρονώ ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να λειτουργήσει άμεσα, αποτελεσματικά και με σχέδιο για τον τόπο. Βέβαια ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Γι’ αυτό υπάρχει μαζί του μια δυναμική ομάδα ανθρώπων που ξέρουν να εργάζονται με ανιδιοτέλεια, μεράκι μα πάνω απ' όλα με αγάπη για τη Μύκονο μας.
Πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή με στόχο την εργασία για την δημιουργία ενός νησιού που θα μπορεί να ανταποκριθεί με αξιοπρέπεια στο βάρος ενός παγκόσμιου τουριστικού προορισμού, αλλά και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής όλων των κατοίκων του. Ένα νησί βιώσιμο που δεν θα διώχνει τους ανθρώπους του, θα χαίρονται να ζουν οι νέοι μας και θα είμαστε υπερήφανοι τόσο εμείς όσο και οι επόμενες γενιές.
Αυτό τον αγώνα καλώ όλους όσοι μας διακρίνει η Μυκονιάτικη συνείδηση και φιλοξενία, όσοι σεβόμαστε το μόχθο και τις αξίες των προγόνων μας, όσοι θέλουμε να διασωθεί η παράδοση και η πολιτιστική μας ταυτότητα και όσοι επιθυμούμε τα παιδιά μας να μείνουν και να μην αισθάνονται ξένοι στον τόπο τους, να τον δώσουμε μαζί. Διότι η εμπειρία και τα βιώματά μου τα τελευταία χρόνια με δίδαξαν ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ως ντόπιοι, δεν έχουμε και πολύ μέλλον πάνω σε τούτο το βράχο.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και θα κλείσω με μία φράση του αγαπημένου μου Γεωργίου Σεφέρη που εκφράζει όλα όσα πρεσβεύω, αισθάνομαι και θέλω να υπηρετήσω στο νησί μου τα επόμενα χρόνια «Το σπουδαίο δεν είναι ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας, ονειροπολώντας μιαν «άλλη», αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη η ζωή, όπως μας δόθηκε, την καθημερινή, την ταπεινή, την ανθρώπινη, όπου το καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει»".