Κινδυνεύει το τελευταίο παραδοσιακό επάγγελμα;

Ήταν γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν οι πρώτες λάντζες ξεκινούσαν τις θαλάσσιες διαδρομές τους ενώνοντας τις παραλίες της Μυκόνου και μεταφέροντας κόσμο να γνωρίσει τις σχεδόν απάτητες μέχρι τότε δαντελένιες ακτές της.

 

Πολλοί από τους πρώτους βαρκάρηδες έχουν φύγει πλέον από την ζωή, ωστόσο οι λάντζες του Πλατύ Γιαλού συνεχίζουν μέχρι και σήμερα το ταξίδι τους με τα παιδιά των πρώτων καπεταναίων να βρίσκονται πλέον στο τιμόνι. 

 

Περί τις 20 οικογένειες, σε πείσμα των καιρών, συνεχίσουν το επάγγελμα που έκανε γνωστές τις νότιες παραλίες του νησιού μας σε εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες – επισκέπτες του πολύ πριν το οδικό δίκτυο επεκταθεί και αρχίσει να γίνεται αντιληπτός ο πρώτος κίνδυνος για την εξαφάνιση του επαγγέλματος. 

 

Αρχικά ήταν οι λάντζες, στη συνέχεια τα λεωφορεία, σήμερα τα χιλιάδες αυτοκίνητα και μηχανάκια. Όπως σε κάθε τόπο έτσι και στη Μύκονο η ανάπτυξη φέρνει την πρόοδο αλλά ταυτόχρονα και τον μαρασμό σε κάποια επαγγέλματα. 

 

Στο βωμό της ανάπτυξης όμως κινδυνεύει  να χαθεί και το τελευταίο παραδοσιακό οχυρό που έχει μείνει στο νησί. Μετά τους μυλωνάδες στους ανεμόμυλους και τους μανάβηδες με τα γαϊδουράκια, κινδυνεύουν και οι παραδοσιακές λάντζες που με δυσκολία προσπαθούν να κρατήσουν σε λειτουργία πλέον οι καπετάνιοι τους.

 

Περισσότερα διαβάστε στο φύλλο της Mykonos News που κυκλοφορεί.

 

Η φωτογραφία  είναι από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου.